- Αϊδίν μπέης
- (13ος – 14ος αι. μ.Χ.). Εμίρης του κράτους των Σελτζουκιδών σουλτάνων του Ικονίου. Κατά τα τέλη του 13ου αι. όταν ήταν διοικητής ενός τμήματος της Λυδίας και μετά τον θάνατο του σουλτάνου Αλαεντίν Κεϊκομπάτ αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητος. Ίδρυσε ηγεμονία με το όνομα Αϊδίν Ίλη, δηλαδή Χώρα του Αϊδίν. Αργότερα, αφού κυρίευσε και κατέστρεψε τις Τράλλεις, μετέφερε την πρωτεύουσα του κοντά σε αυτές, στο Ωραιόκαστρο (Γκιουζέλ Χισάρ). Το 1335 ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Παλαιολόγος συμμάχησε με τον Α.μ. για να καταπολεμήσει μαζί του τους Γενοβέζους. Μετά τον θάνατο του τον διαδέχτηκε ο γιος του Μεχμέτ μπέης, που πήρε τον τίτλο του σουλτάνου. Οι απόγονοι του Α.μ. εξελίχτηκαν σε πειρατές και έκαναν επιδρομές από τη Θράκη έως την Πελοπόννησο.
Dictionary of Greek. 2013.